در امتداد این سالها، دولت بر??ی تحریک بخشهای مختلف کشور، برنامههای متعددی ارائه داده است. این برنامهها شامل توسعه اقتصادی، بهبود خدمات بهداشت عمومی، ارتقای سطح و تقویت پایههای اجتماعی است. با این حال، نقدی پھٹنا بر این که بر??ی از این برنامهها ممکن است نیازها را بهخوبی پوشش ندهند، وجود دارد.
یک نمونه مهم از این نقد، توسعه اقتصادی است. دولت بر??ی کاهش بیکاریتاب، ایجاد فرصتیهای شغلی و تقویت بازاریابی داخلی، طرحهایی ارائه داده است. اما سوال این است که آیا این برنامهها به اندازه کافی گسترده و باهوشیارانه اجرا میشوند؟
در بخش، مثلاً، دولت بر روی ت??سعه کشاورزی با رویکرد و افزایش صادرات محصولات агریایی ت??رکز دارد. این برنامهها بر??ی کاهش وابستگی به بازارهای بینالمللی و ارتقای سطح زندگی روستاییها مفید هستند. اما بر??ی از فعالان agricultural در کشور که این برنامهها نیازهای خاصی را نادیده گرفتهاند، مانند مشکلات آبگیری و تحد??د منابع آبی.
در حوزه آموزش و پرورش، دولت بر آن تمرکز دارد تا آموزش عالی و متوسطه بهبود یابد. بر??ی مثال، برنامههای پیشین بر??ی افزایش دسترسی به یادگیری درونی و ارتقای کیفیت معلمان ??راحی شدهاند. این برنامهها از نظر ما، تلاش قابل توجهی در directions است که اما هنوز بر??ی رفع مشکلات اصلی در سیستم، مانند نابرابری آموزشی، کافی نیست.
این مسائل نشان میدهد که برنامهای پیشبران ??ول??، هر چطور که باشند، نیاز به بازنویسی و بر??سی دوباره دارند تا بتوانند به طور گستردهای واترتیبازی به کشورهای مختلف کمک کند.
مضمون کا ماخذ : لیپریچون کی خوش قسمتی۔
.jpg)
